Z wielkim smutkiem żegnam kolegę ze studiów historycznych na Uniwersytecie Warszawskim (1975-1979) ś. p. Andrzeja. Przyjaźń wówczas zawarta przetrwała niemal 50 lat. Andrzej zawsze imponował znakomitą pamięcią,ogromną ilością przeczytanych książek,szerokością zainteresowań, otwartością na spotkania z innymi ludźmi, wiernością w dobrych i w złych czasach. Był lubianym, towarzyskim świetnym rozmówcą. Na powrót jego po studiach z Warszawy do rodzinnego Ełku , gdzie szukał całe życie pracy patrzyłem z żalem, ale i radością, że trafi tam tak doskonały znawca historii, urodzony jej popularyzator, dobry nauczyciel. Później wielokrotnie przyjeżdżał do Warszawy towarzysko, ale i dla poratowania zdrowia. Życie miał bowiem naznaczone ciągłym zmaganiem się z kolejnymi chorobami. Przez lata dzielnie znosił swój los. Odszedł, jeśli wolno mi się domyślać, ale co też słyszałem w ostatnich z nim rozmowach, gdy zabrakło mu wiary we własną zdolność podejmowania racjonalnych decyzji. Wielki, wielki żal z powodu odejścia przyjaciela. Człowieka, który mimo wszystkich swych doświadczeń zawsze gotowy był nieść wsparcie i konkretną pomoc innym potrzebującym. Doświadczałem tego i ja sam i moja rodzina. Zdołałem mu jeszcze za to podziękować w ostatniej swojej publikacji, ale Andrzej już tego nie zdążył przeczytać. Niech te słowa będą więc dodatkowym świadectwem mojego długu wobec niego. Dziękuję Bogu za jego dobre życie łącząc się z rodziną i innymi przyjaciółmi w modlitwie za duszę Andrzeja.

Wielki Smutek i Żal...Ogarnął nasze serca po odejściu ŚP. ANDRZEJA TERLECKIEGO,WSPANIAŁEGO CZŁOWIEKA, DOBREGO NAUCZYCIELA...WYRAZY WSPÓŁCZUCIA DLA RODZINY ZMARŁEGO...

Drogi śp. Andrzeju Przyjacielu, odszedłeś tak nagle, że faktu Twojego odejścia trudno mi przyjąć do wiadomości. Nie sposób z tym faktem się pogodzić, skoro na szali wspólnej pamięci położymy czterdzieści lat, to nawet nie było stosownej chwili, aby ten czas czterdziestu lat wspólnie podsumować. Ze swej strony dziękuję Tobie za to, że byłeś mi Przyjacielem i że zawsze na Tobie mogłem polegać. Najwięcej absorbowały nas sprawy ojczyźniane i zawsze stawałeś gotowy do działania - począwszy od współtworzenia NSZZ "SOLIDARNOŚĆ" w środowisku oświaty ełckiej poprzez akcje na rzecz naszej małej Ojczyzny i tej wielkiej Polski. Podczas naszej ostatniej rozmowy prosiłeś mnie o modlitwę, bo masz nadzieję tylko w Panu Bogu. Śmierć doświadczona przez Jezusa Chrystusa na krzyżu została przezwyciężona przez Jego Zmartwychwstanie. Wierzę, że to Zmartwychwstanie będzie Twoim udziałem, bo byłeś dobrym człowiekiem i Polakiem. Z wyrazami głębokiego współczucia dla Rodziny i z pamięcią w modlitwie

Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Andrzeja Terleckiego. Wyrazy głębokiego współczucia dla rodziny.

Drogi Andrzejku, chciałam powiedzieć Tobie I Twojej Ridzinie, że byłeś dobrym, przyzwoitym i bardzo wspierającym przyjacielem. Zawsze byłeś ciekaw, co u nas wszystkich słychać. Bardzo chorowałeś przez całe lata. Jednak, gdy u mojego męża, Twojego kolegi ze studiów historycznych UW stwierdzono ciężką, nieuleczalną chorobę nowotworową, ze zdwojoną siłą dzwoniłeś i przez 4 lata wspierałeś dobrym słowem. Po jego śmierci, kiedy przechodziłam przez trudne sytuacje zdrowotne - towarzyszyłeś mi regularnymi telefonami. Trudno mówić o Tobie w czasie przeszłym. Za szybko i nieobliczalnie gwałtownie przyszedł ten czas ziemskiego rozstania. Bardzo będzie nam brakowało Twoich rozmów telefonicznych, składanych życzeń, opowieści o bieżącym życiu. Tak strasznie nam jest przykro z tego Twojego nieoczekiwanego a dramatycznego odejścia. Zachowamy Ciebie w najlepszej pamięci i modlitwie, oby Twoja dusza znalazła Miłosierdzie w Bogu Miłości!

Z wielkim smutkiem i niedowierzaniem przyjęłam wiadomość o Twojej śmierci Andrzejku.Jeszcze kilka miesięcy temu wspominalśmy piękny czas z ogólniaka.W rozmowach tych jako jeden z grupy Ełccy maturzyści 1974,byłeś bohaterem tych pięknych wspomnień . Trzeba trochę czasu,,który złagodzi ból po Twoim odejściu Spoczywaj w pokoju.Rodzinie składam kondolencje